Complementaire zorg omvat een breed spectrum aan zorg- en behandelwijzen die van oorsprong buiten het domein van de reguliere geneeskunde ontwikkeld zijn en toegepast werden. De voornaamste reden hiervoor is dat beide een andere visie hebben op ziekte en gezondheid. In de reguliere geneeskunde overheerst het biomedische model, waar gezondheid gedefinieerd wordt als de afwezigheid van ziekten. Interventies zijn gericht op het reduceren van symptomen en bestrijden van ziekten.

In de complementaire zorg staat een holistische visie op gezondheid centraal, waarbij interventies gericht zijn op het bevorderen van gezondheid en het herstellen van evenwicht. Het erkent de verbinding tussen lichaam en geest en interventies worden ingezet om het zelfhelend vermogen van de mens te stimuleren.

Zo’n tien jaar geleden werd complementaire zorg nog aan­geduid als ‘alternatieve genees- of behandelwijzen’ omdat ervan uit­gegaan werd dat het vaak in plaats van de reguliere behandeling werd toegepast. Onderzoek toont echter aan dat een sub­stan­ti­eel deel van de patiënten verschillende zorg­vormen en behandel­wijzen combineert, veelal onder­steu­nend aan de reguliere behandeling. Vandaar dat men tegenwoordig de term comple­mentaire (‘aanvullend aan’) zorg gebruikt voor zorg en inter­venties zoals kinesiologie, massage, of de toepassing van essentiële oliën .